Afbeelding
Foto: Jan van den Brink
Column

Telefoon kwijt

26 oktober 2022 om 13:09 Opinie

VEENENDAAL Mijn telefoon zoek, ik moet er niet aan denken. M’n vrouw overkwam het deze week. Tijdens het fietsen verloren. Niet alleen ben je dan je tweede brein - dat wordt hoe ouder je wordt steeds belangrijker - maar ook je rijbewijs, OV-kaart en bankpasjes zou ik dan kwijt zijn. Vroeger zaten die in m’n portemonnee, maar tegenwoordig heb ik die belangrijke kaartjes in het insteekhoesje van m’n telefoon zitten. Muntgeld heb ik dus niet meer op zak. Wat dan wel weer eens lastig is als ik een muntstuk nodig heb voor het supermarktkarretje. Maar verder mis ik m’n geldbuidel niet echt. En als ik de jongeren zo bekijk, denk ik dat die generatie helemaal opgroeit zonder portemonnee en ‘t als een ouderwetse accessoire beschouwt. De smartphone daarentegen is onmisbaar. Voor velen inmiddels ook tegelijkertijd hun betaalmiddel of ‘wallet’ zoals dat zo fraai heet. Hiermee dreigen ook de bankpasjes een achterhaald accessoire te worden.

Maar terugkomend op het kwijtgeraakte mobieltje van mijn vrouw. Zorg ervoor - wat wij dus waren vergeten - dat je in ‘instellingen’ de functie aan zet, waarmee je met laptop of ander mobieltje je verloren gewaande smartphone kunt terugvinden. Je krijgt dan op een detailkaart te zien op welke plek het toestel voor het laatst aan is geweest. Grote kans dat je ‘m daar terugvindt. Ook bestaan er apps die met ‘triangulatie’ een grove locatie kunnen doorgeven. Je speelt dan als het ware de TV-serie ‘Hunted’ na. De reviews over deze triangulatie-apps waren evenwel weinig lovend. Vooral in stedelijke omgeving waren de zoekresultaten magertjes. Bovendien zat je bij gebruik vast aan een duur abonnement. Toen we na een halve dag speuren de moed al een beetje hadden opgegeven en banken en telefoonmaatschappij wilden gaan bellen om nummers te blokkeren, ging ineens de deurbel. Een jongen met - zoals dat in de krant vaak wordt omschreven - ‘een lichtgetint mediterraan uiterlijk’ stond aan de deur. Hij had de telefoon met bankpasjes en visitekaartjes gevonden en kwam ‘m afgeven. Wat een opluchting voor ons! We wilden hem heel graag wat vindersloon geven, maar dat sloeg ie beleefd af. Zijn geloof zei hem dat je gevonden spullen altijd terugbracht en je daarvoor geen beloning moest aannemen. Onze dankbaarheid was genoeg. En ons geloof in de goedheid van de mens verder gegroeid.

door Jurgen Hillaert
veensteken@streekverkenner.nl 

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie